yakın geleceğin karanlık yüzü

Son beş yıl çok çabucak, acele ve
sessizce geçti.
Hafızalarımızı biraz zorlayarak
geriye doğru gittiğimizde aklımıza
corona virüsü, maske, sokağa çıkma
yasaklarıyla beraber akla fikre
sığmayacak, olmaz dediğimiz bir
çok uygulamanın yaşandığı, insanların
toplu ölüm korkusuyla kıvrandığı
pandemi günleri gelecek.
İnsanlar geçen zaman içinde bir
bakıma sessizliği ve beklemeyi öğrendi.
Bu arada üretimi durdurup
tüketim çılgınlığını körüklediler.
Ayın karanlık yüzüne inildi ve
Mars’a yolculuk planları bütün aşamalarıyla
adım adım uygulanarak
insansız uzay aracı vasıtasıyla an
be an Mars’tan videolar gönderdi.
Mars’ta ve Ay’da bir zamanlar su
olabileceği ihtimalleri kesinleşirken,
hayatı en yakın uyduya ve
gezegene taşımanın yolları arandı.
Ve dünyadaki insanın geleceği üzerine
çeşitli teoriler geliştirilip
uygulamalar yapılırken, ortaya insan
yığınlarının gelecekte dünyada
nasıl bir çöp yığını haline geleceği
konuşuldu.
Şimdi de her yerde garip bir şekilde
yapay zekanın gücü geleceği
nasıl şekillendireceği tartışılıyor.
Konuşan, hisseden, düşündüğünü
makine kusursuzluğuyla uygulayan
robot çağı başlıyor. Robotlar
derken ağır ağır hareket eden metal
parçaları değil, insan formunda
insana benzeyen, derin hafızalı,
insandan daha hızlı düşünen ve
bağımsız köle makinalar. Şimdilik
korku yayılmasın diye bütün bilimsel
gelişmeler kurgulanan kontrol
edilebilen, aptal ve her an fişini çekebilecek
aygıtlar gibi tanıtılıyor.
Kendi kendini yöneten, enerjisi
bitmeyen ve kolay kolay fişi çekilemeyecek
işçi makineler hayatı
daha zengin ve üretken kılacak.
Hiç yorulmayan ve hiçbir talebi olmayan
bu köle makine işçilerden
oluşan robotlar sermayenin en
büyük silahı olarak hayatı biçimlendirecek.
Ve muhtemelen önümüzdeki yıllarda
artık kimin robot, kimin insan
olduğunu ayrıt edemeyeceğiz.
Çünkü robotlar insanlaşırken, insanlar
da robotlaşacak. İnsanın en
hayati organları makinelerde üretilip
takılacak. Birçok insan gerçek
bağırsak, böbrek, ciğer ya da
kalp yerine makinelerde üretilmiş
organlarla taşıyacak.
Binlerce yıl önce varolan hayatın
varlığını “neden, niçin ve nasıl”
sorusunu sorgulayıp evrende varlığının
anlamını tartışan insanlar
felsefeyi, sanatı ve hayatı yeniden
anlamlandırmaya mecbur olacak.
Soru sorma şekillerimiz bile değişecek.
Bu tablo belki birçok insana korkunç
gelse bile asıl sorun her işi
kusursuz yapan bağımsız köle robotlarla
bu dünyayı nasıl paylaşacağımızdır.
Yani bütün uzuvları makinelerde
üretilen insanın eskiyen ya da bozulan
organları değiştirilebildiğinde
belki de insan istese de ölemeyecek.
Öldüğü zaman, ruh cennete gitse
de makinelerde üretilmiş organları
mezar yerine hurdaya gidecek.